Vogalonga

Hoi!

Het is alweer even terug dat ik mijn blog geupdate heb, het werd weer eens tijd. De afgelopen weken heb ik het voornamelijk erg druk gehad. Bij IBM ben ik nu bezig een paper te schrijven dat volgende week ingestuurd moet worden. Het is best wel mooi dat ik nu de kans al krijg om een paper te schrijven, het is alleen niet makkelijk na krap drie maanden werken. Ik heb voldoende interessante resultaten, maar 10 pagina's blijft toch veel ;). Maar goed, eigenlijk ben ik al bijna klaar, deze week vooral nog een beetje bijschaven en zorgen dat de tekst ook lekker loopt. Vrijdag opsturen naar het IEEE International Symposium on Workload Characterization (IISWC) en dan tot ergens in augustus oid wachten op bericht of het geaccepteerd wordt of niet...

Vorig weekend heb ik echt een heel gaaf weekend gehad, met Thêta zijn we naar Venezia geweest om de Vogalonga te roeien. Op donderdagavond kwamen Evelien, Krisje, Joris, Gerben en Jurgen naar Zürich om niet de hele rit in een keer te hoeven rijden en dan was het wel makkelijk (en gezellig ;)) dat ik halverwege een half 'hotel' heb :). We hebben nog even de korte tour door Zürich gedaan en daarna zijn we op een terrasje gecrashed. De volgende dag door naar Venezia, hoewel de rit heen wat lastiger was dan gepland. De botenwagen zou mij op komen halen, maar ze kwamen Zwitserland niet in... Daarna heeft een ander busje met Thêtanen, wat gelukkig net bij Luzern was, even omgereden over Zürich zodat ik ook in Venezia kon komen.



Vanaf de camping (Fusina, bij Marghera op 't vaste land) met de boot 's avonds nog even naar Venezia voor een pizza en wat geslenter door alle straatjes. Bij terugkomst zijn we nog even op de campingdisco beland om de dag goed (kansloos) af te sluiten. Zaterdag hebben we meer van Venezia bezocht en in de middag zijn we de boten op gaan riggeren en hebben we ze met een prachtig tafellaken ook aan de bovenkant wat dichter gemaakt zodat ze minder vollopen bij overslaande golven.



De Vogalonga zelf was zondag, het is een roeievenement wat oorspronkelijk bedoeld is als protest tegen de gemotoriseerde scheepvaart bij Venezia. Ieder jaar doen er zo'n 1500 boten aan mee, alles wat met spierkracht is aangedreven is toegestaan. Kayaks, onze C4'en (ik heb met Maarten, Eric en Eef in de C3*+ geroeid), maar ook Chinese dragonboten met een man of 20 erin. De start was bij het Piazza San Marco, het lag helemaal vol met roeiboten. Na het startschot kwam alles in beweging richting Burano, dat was echt een machtig gezicht om te zien dat iedereen enthousiast begon te roeien en de hele armada van boten in beweging kwam.



De toch zelf is 32 km lang en komt langs de eilandjes Burano en Murano en eindigt weer bij het Piazza San Marco, het laatste stuk vaar je over het Canal Grande. Het is een heel bijzonder gezicht om Venezia vanuit een roeiboot te zien. Het laatste stuk is echt fantastisch, d'r staan heel veel mensen langs de kant te klappen en toe te kijken hoe het hele Canal Grande dichtslibt met roeiboten. We hebben natuurlijk nog even een opzetje onder de Rialto door gedaan voor de toeschouwers. Als aandenken kon je bij de finish nog een medaille halen. De rest van de dag hebben we nog een beetje genoten van Venezia en 'n pizza, de dag hebben we afgesloten op het terras van de camping.



Volgend jaar ben ik er in ieder geval weer bij :D. Jammer dat we op maandag al weer terug moesten en ik op dinsdagochtend weer om 8:15 bij IBM moest zijn. De foto's zijn hier te vinden (mijn album en die van Eef):

https://picasaweb.google.com/rikjongerius/Vogalonga2011Venezia#
https://picasaweb.google.com/104308226520978477476/2011VogaLongaBotenwagenOpLocatie

Een paar weken voor de Vogalonga heb ik nog een fietstocht gemaakt door de Val Verzasca. Dat is een dal dat in de buurt van Locarno, Ticino begint. Met de trein ben ik eerst daarheen gegaan en daarna ben ik zo'n 30 km het dal ingefietst. Ik had die route vorig jaar al een keer willen doen, toen kwam het er niet van. Ik heb er uiteindelijk best lang over gedaan (als ik m'n fototoestel bij heb, ligt mijn gemiddelde snelheid niet zo hoog. Nou was ik gelukkig mijn batterijen vergeten, dus tot aan de eerste kiosk met batterijen lag het tempo wel wat hoger ;)), heb toch iets te krap de laatste trein terug naar Zürich gehaald.



De tocht zelf komt langs allemaal kleine gehuchtjes als Vogorno, Corippo (kleinste gemeente van Zwitserland), Brione en, als einde, Sonogno. De karakteristieke dorpjes en bruggen over de Verzasca waren bijzonder, ik denk dat foto's in dit geval het meeste zeggen, dus:

https://picasaweb.google.com/rikjongerius/ValVerzasca#

Nou, dat was weer voldoende geschreven voor vandaag. Ik ga zo weer naar bed, de housewarming gisteren van een collage van me was toch iets te gezellig hehe :).

Tot ziens!

Rik

April

Hoi allemaal!

Om maar even in de stijl te blijven van het vuur van de vorige twee berichten op mijn blog, eerst een fotootje met vuur:



Dat was de BBQ die ik met een paar collega's hier rond pasen heb georganiseerd :).



Mijn afstuderen bij IBM loopt nog steeds goed. We beginnen de eerste resultaten te krijgen en tot nu toe is mijn begeleider er behoorlijk enthousiast over. Jammer genoeg zijn de resultaten zelf wat minder mooi dan we gehoopt hadden, maar dat heb je met research. Niet alles hoeft te zijn zoals je graag wilt. Het levert sowieso al veel inzicht in de problematiek op. En het is natuurlijk ook een uitdaging: wat betekent dit voor de rest van het project en hoe zorgen we dat toch kunnen bereiken wat we willen?

Mijn weekenden en avonden zijn ook nog steeds prima gevuld. We hebben een vast groepje collega's waarmee we regelmatig in de 'El Lokal' te vinden zijn, gezellige kroeg hier in de buurt. Half april hebben we een concert van de Noorse band 'Katzenjammer' bezocht. De muziek klinkt zoals de band heet, maar het is best prima om naar te luisteren :D.

Met Pasen ben ik een dag naar Genève geweest. Dat is nog wel een stukje met de trein, maar toch prima te doen voor een dag vanaf Zürich. Ik heb gewoon een beetje rondgeslenterd, de kerktoren beklommen, foto's gemaakt, ijsjes gegeten in het zonnetje, het Palais des Nations gezien. Bij de laatste ben ik helaas niet binnen geweest voor een rondleiding, hoewel ik normaal altijd de instelling heb van 'ik zie wel waar ik terecht kom in een stad', kan het soms toch handig zijn om vóóraf de openingstijden te checken ;-).



Je hoeft gelukkig niet per se ver weg om wat moois te zien in Zwitserland. Een week later ben ik met 'n collega en een stel (oud-) huisgenoten van hem naar Lenzburg en Hallwil geweest. Het Schloss Hallwyl en het Schloss Lenzburg zijn hier niet heel ver vandaan en het is best een leuk een uitstapje. Vooral met een groep studenten die allemaal ongein beginnen uit te halen als blijkt dat je sommige dingen mag aanraken :p. Of niet en het alarm afgaat...



Vorige week zaterdag (30 april) zijn mijn ouders aangekomen voor een week Zwitserland. Ze zaten op een camping in de buurt (hier is het ook 28 graden, alhoewel het 's nachts wel een beetje erg afkoelt). Ik heb een aantal dagen moeten werken, maar voor de rest hebben we met z'n drieen een beetje door Zwitserland getrokken. Het eerste weekend hebben we een bezoek gebracht aan Basel. Doordeweeks heb ik mijn ouders de grote tour bij IBM gegeven (das dus vooral koffie in de kantine ;-)). Vanaf donderdagavond heb ik ook op de camping doorgebracht, nog nooit zo dicht bij huis gekampeerd. Een bezoekje aan het stadje Zug stond op de planning en zaterdag heben we afgesloten met dezelfde rit als ik met de Mercedes SLK heb gemaakt. Nou ja, ongeveer, de andere kant op en niet alles was berijdbaar door de sneeuw die er nog lag. Maar het was een prachtig gezicht op de Gotthard-, Furka- en Grimsel-pas.







Het was een gezellige week met mijn ouders! We hebben een hoop leuke dingen gedaan (en gegeten) en ik moet zeggen dat ik het ook wel apart vond om mijn ouders eens IBM te laten zien. Vaak zat bij mijn vader op het werk geweest, maar andersom :).

Goed goed, de foto's staan natuurlijk ook weer online:
https://picasaweb.google.com/rikjongerius

Tot ziens allemaal! En nu morgen eerst naar de film: Thor 3D, ideetje van een andere oud-bestuurder van studievereniging Thor die hier ook toevallig zit... :)

Groeten,

Rik

Sächsilüüte

Hey allemaal!

Het is weer eens tijd voor een updateje. De vorige keer ben ik geëindigd met optochten en vuur, dat gaat bij deze post weer gebeuren :).

Ik ben inmiddels een goede anderhalve maand bezig met mijn afstuderen. De opdracht bevalt me nog steeds erg goed, al is het wel stevig doorwerken. Iedere week uitgebreid overleg met mijn begeleider en het loopt lekker. Vorige week nog een conference call gehad met mijn professor in Eindhoven en begeleider hier), duurde ongeveer twee uur... En dat was in dit geval best positief, het was een constructief gesprek en we hebben goede discussies gehad over mijn werk.

Wat ik daarnaast ook erg interessant vind, is dat er ook een aantal kleinere research-projecten lopen waar ik zo af en toe aan meehelp. Eens per week hebben mijn begeleider, een andere collega en ik sowieso een meeting waarin we het of over ons eigen werk of over die kleinere projecten hebben.

Na het carnaval heb ik het redelijk rustig gehad. Het is hier ook alweer een paar weekjes lekker weer en ik heb mijn fiets weer een paar keer voor de dag gehaald. Heb een paar plekken in de buurt gevonden waar je prima kunt mountainbiken. De langste afstand tot nu toe was afgelopen weekend: 75 km, rondje Zürichsee, alleen dit keer niet langs het water maar over de heuvelrug. Meer uitzicht, meer heuvels, meer spierpijn ;-).
Overigens was dat ook meteen mijn duurste rondje fietsen tot nu toe: 30 CHF, het is me gelukt. De eerste buitenlandse verkeersboete op de fiets is binnen. De bebording is af en toe wat onduidelijk en dit was blijkbaar toch echt een wandelpad.

Dit weekend ben ik ook voor het eerst gaan roeien op het meer hier. Ik had contact opgenomen met iemand van de roeivereniging of hij me verder kon helpen, kreeg meteen een uitnodiging om te komen roeien en dan zou hij alles uitleggen. Zo gezegd, afgelopen zaterdag stond ik om 7 uur 's ochtends omgekleed aan de waterkant. Lekker vroeg, maar dan zijn er geen lijn/motorboten op het meer. We hebben met z'n tweeën een stuk in de 2- geroeid. Ondanks dat het zo vroeg was wel lekker, opkomend zonnetje d'r bij. Prima ;). Binnenkort een roeivereniging kiezen en dan wat vaker het water op.

Tussendoor zijn er natuurlijk her en der nog wat feestjes, borrels of pakken we gewoon lekker een terrasje 's avonds. De openlucht-zwembad-barren zijn 's avonds ook weer open bij lekker weer, het lijkt inmiddels wel zomer hier (kun je ook wel zien aan mijn armen trouwens haha, lekker kleurtje, dat rood... :p).

Gisteren was ook weer een erg bijzondere dag. Het was hier een nationale feestdag: Sächselüüte. Oftewel, het feest van de lente. Goed voor een half dagje vrij en eens kijken hoe dat gevierd wordt.

Het begint allemaal om 3 uur met een stoet van alle gildes uit de stad en uit de omgeving (gildes gaan hier niet noodzakelijk per ambacht). Das eigenlijk gewoon een veel te grote groep mensen die het allemaal veel te serieus neemt en het carnaval naar een nieuw niveau brengt. Nee, het hele gilde-gebeuren is hier nog erg groot en wordt erg belangrijk geacht. Je kunt er ook niet zomaar bij, lidmaatschap kun je erven of je kunt jezelf voor veel te veel geld inkopen. Uiteindelijk mag je dan een keer per jaar trots door de straten lopen ofzo, geen idee of het verder nog nut heeft :). Maar goed, zo'n optocht is leuk voor 30 minuten, 3 uur is een beetje veel.

En het album: https://picasaweb.google.com/rikjongerius/Sachsiluute2011Umzug#

Na de optocht begint overigens het betere deel: de böögg, het opblazen van de sneeuwpop om de lente in te luiden. Je neemt een brandstapel en een 'sneeuwpop' gemaakt van een of ander plastic, en je stopt 'm vol met explosieven. Ik citeer: ' In seinem Körper sind 60 Schweizerkracher, 30 Kanonenkracher und 20 Donnerschläge versteckt und machen ihn hochexplosiv'. Terwijl de brandstapel brandt, rijdt de cavalerie uit de parade rondjes om de brandstapel en is het wachten tot het vuur de pop bereikt. Dat geeft inderdaad een prima knal. Hoe sneller de pop ontploft, hoe beter de zomer wordt. 12 minuten, dit keer. Net als vorig jaar en als ik me die zomer kan herinneren... Mwah, het kan beter ;-).

Album: https://picasaweb.google.com/rikjongerius/Sachsiluute2011Boogg#

Na de plof is het wachten tot alle gildelieden weg zijn en dan is het tijd om te BBQ'en. De politie opent de hekken en studerend Zürich rent naar die immense brandstapel en gaat er met z'n allen omheen zitten. De echte diehards nemen daarna een schop met verlengde steel en proberen het smeulende hout uit het vuur te scheppen zodat er op gebarbecued kan worden. Weer zo'n momentje dat je je afvraagt waarom er geen gewonden vallen als er iemand met een schep hete kolen langs je afloopt.

Helaas wisten wij het BBQ-deel een beetje te laat, dus we hadden geen vlees of barbecue. Wij zijn dus met z'n vieren in een restaurantje en later op een terrasje neergestreken. Ook best prima, de blaaskapellen uit de optocht liepen nog de hele avond door de stad om muziek te maken op de pleintjes.

En dat was het einde van gisterenavond, vandaag weer naar IBM. Nu dit berichtje afmaken, meer volgt later!

Groeten,

Rik

Rik weer in Zürich

Hela!

Mijn blog is tegen het einde van mijn stage een beetje abrupt afgelopen. Ik had het nogal druk met het schrijven van mijn stageverslag e.d. dat ik er niet meer aan toegekomen ben. Een korte samenvatting van de laatste weken:

- Erg lekkere, uitgebreide kerstlunch bij IBM
- Afscheidsfeestje gehad in 'El Lokal' met mijn collega's
- Ik werd opgehaald door Jos (mijn vader) en voordat we teruggingen naar Nederland hebben we nog een erg mooie rit gemaakt met de Glacier Express. In Andermatt zijn we op de panoramatrein gestapt, waar we lekker gelunched hebben (das niet zo makkelijk als het lijkt, je wijnglas blijft echt niet staan helling op ;-)). Via Chur zijn we naar St. Moritz gegaan waarna we terug gekeerd zijn naar Zürich. Als ik binnenkort tijd heb zal ik daar ook nog eens wat foto's van online zetten.

Daarna volgden 2,5 maand vakantie in Nederland. Veel koffie drinken met je collega's van de ICTheek (tot vervelens toe voor sommigen ;p). Een beetje roeien, verschillende feestjes afgaan etc., in ieder geval veel gezelligheid :).

En nu, na die 2.5 maand ben ik weer terug in Zürich. Bij mijn afscheid werd me een afstudeerplek aangeboden en die heb ik aangenomen. Het had nog wel even wat voeten in de aarde om de opdracht rond te krijgen en uiteindelijk zit ik nu ook bij een andere groep bij IBM. Ik zit nu bij de 'datacenter optimization group' (misschien dat ik nog overweeg mijn opdracht een keer uit te leggen, maar de vorige keer was dat niet zo goed gelukt geloof ik ;)). Mijn collega's kende ik in ieder geval grotendeels al, we zaten toch al regelmatig samen te lunchen.

In Zürich zelf zit ik ook weer in dezelfde kamer, lekker dicht bij Bahnhof Enge en het centrum. Ik heb m'n mountainbike (en helm) uit Nederland meegenomen, dus er kan weer genoeg gefietst worden.

In de twee weken dat ik er nu zit heb ik eigenlijk nog geen moment rust gehad. Bij IBM is het nu vooral lekker aan je literatuuronderzoek werken (jeuj...), maar daarbuiten: verjaardasfeestjes, uit eten gaan en natuurlijk carnavallen! DRIE WEKEN LANG! Stelletje idioten... Het begint hier gewoon tegelijk als in Nederland, maar de katholieken gaan een weekje langer door (altans, het wordt in verschillende steden op een ander moment gevierd, dus als je een beetje reist kun je veel optochten meemaken). En als de katholieken klaar zijn? Dan beginnen volgende week de protestanten! Natuurlijk...

In vergelijking met Nederland is het wel een stuk traditioneler. De optochten bestaan vooral uit groepen boselven, heksen en carnavalsbandjes. Vorige week in Luzern geweest met een groep collega's. Eerst de optocht en daarna gaan de bandjes gewoon een beetje willekeurig op pleintjes muziek staan maken. Gezellige bedoeling, en het feit dat je koffie of thee met een smaakje (alcohol dus :p) kon krijgen doet ook veel goed in de nachtelijke kou.

Afgelopen weekend was de optocht van Zürich aan de beurt. Voor een sfeerimpressie zie:
https://picasaweb.google.com/rikjongerius/GuggenUmzug2011Zurich#



Naderhand ben ik op de trein naar Liestal gestapt. Ik had begrepen dat ze daar nogal een aparte optocht hadden. 's Avonds liep er een grote stoet mensen door de stad met enorme fakkels en karren volgestapeld met hout die ook in de fik stonden. Ik stond echt maar enkele meters van de stoet af, met tussen mij en de karren in nog meer mensen. De hitte was af en toe echt behoorlijk, dat er gewoon geen gewonden vallen bij zoiets...
Maar, het was wel een specatulair gezicht. Vooral als de karren door de Törli gaan, die poort is zo'n 3 meter hoog. De vlammen, metertje of 6-8? Mwah, gewoon veel brandweer die de poort goed nat houden is het motto... Dan fikt 't niet. Nou ja, bekijk de foto's zelf maar:
https://picasaweb.google.com/rikjongerius/Chienbase2011Liestal#


Voor & Tijdens, Na-foto's heb ik niet :).

Zo, dat was weer een updateje voor voorlopig. Wanneer de volgende komt zien we nog wel.

In ieder geval groeten uit Zürich!

Rik

Sinterklaas!

Hoi!

Tja, vandaag was een goede Nederlandse middag. De Sint bracht een bezoekje aan Zürich (of eigenlijk Meilen, 15 km verderop). Ik kon het niet laten om even te gaan kijken hoe hij met z'n zwarte pieten met de veerboot aankwam. Maf gezicht hoe hij tussen de auto's door het pontje verlaat. De Zwitsers die de kerstmarkt bezochten keken wel een beetje vreemd op :). Een Nederlandse collega van me bij IBM waarmee ik regelmatig koffie leut was er ook, dus het werd een gezellige middag.



Mijn stage bij IBM loopt inmiddels alweer behoorlijk op z'n eind. 17 December is helaas alweer mijn laatste werkdag, nog even en dan ben ik weer terug in Nederland. Maar ik moet zeggen dat ik daar eigenlijk nog geen zin in heb. D'r zit niks anders op. Vlak voordat ik weer terug ga, ga ik nog even met mijn vader een rit met de Glacierexpress (panoramatrein) maken, daar heb ik dan weer wel heel veel zin in!

De priemgetal generator die ik ontworpen heb voor mijn stage doet het prima, de resultaten zijn zelfs beter dan verwacht. De meetresultaten laten een behoorlijke verbetering zien ten opzichte van de software-variant. Silvio, mijn begeleider, is er tevreden mee. Kan in ieder geval met een goed resultaat terug naar Nederland.

De laatste weken ben ik bezig om het nog een klein beetje uit te breiden en ik ben bezig om een aantal metingen ook wiskundig te bewijzen, kan ik mijn kansrekening ook weer eens uit het stof trekken.

Op cultureel gebied heb ik vorige week nog een bezoekje gebracht aan Bern. Dat is best een mooie stad om te bezoeken. De stad zelf kent al een tijdje geen oorlogen meer en in het centrum is dus ook helemaal niks veranderd sinds de bloeiperiode in de 16e eeuw. Het enige is dat er wat auto's aan het straatbeeld zijn toegevoegd. De oude stadskern ligt hoog (voor NL begrippen) boven de rivier de Aare wat het uitstekend zou maken voor fotografie, ware het niet dat het ontzettend mistig was :p. Nou ja, de meeste foto's zijn nog wel prima gelukt.



Meer: http://picasaweb.google.com/rikjongerius/Bern2010

Zürich zelf is inmiddels goed in de kerstsfeer gekomen. Heel de stad hangt vol lichtjes, 't is een best mooi gezicht om er nu rond te lopen. De Weihnachtmärkte komen als paddestoelen uit de grond. We hebben hier zelfs een zingende kerstboom, al heb ik 'm nog niet horen zingen. Moet nog een keer het programma checken.



Meer: http://picasaweb.google.com/rikjongerius/KerstverlichtingZurich2010

Ook hier is het inmiddels aan het sneeuwen. Het valt opzich allemaal nog mee, ik ga nog steeds met de fiets naar IBM. Zolang de gladheid achterwege blijft is dat wel te doen. Alhoewel, ik was gisteren in Winterthur voor een housewarming en we stonden op een hellinkje op de laatste bus te wachten. De bus deed een verwoed poging te remmen, maar we zagen toch wat blokkerende wielen voorbij komen zetten. En de ABS klonk ook niet echt lekker. Ach ja, 10 meter verder konden we instappen (tja, wat doe je anders, van Winterthur naar Zürich lopen is ook 5 uur onder ideale omstandigheden).

Dat was het weer voor vandaag en ik ga me weer volstoppen met pepernoten :).

Groeten,

Rik

Als je sneeuw ziet: omdraaien

Hey,

Maarten is inmiddels alweer een paar dagen terug in Nederland. Tijd om de legendarische verhalen op te schrijven :). Volgens mij is er iedere dag zo ongeveer wel iets geks gebeurd of wat mis gegaan, dus schrijfvoer genoeg.

't begon allemaal 26 oktober om 18:30. Of eigenlijk, toen begon het nog niet. Maarten kwam met de auto (dan kon z'n mountainbike mee) en zou dan aankomen in Zürich. Maar omdat de touristische route via Frankrijk halverwege toch interessanter leek, werd 't ergens tegen half 11 's nachts ofzo (ik me helemaal voor niets gehaast vanaf mijn werk, tsss :p). Hij had gelukkig een goed cadeau bij, zie de foto (op het moment dat de foto genomen werd, was de boerenkool + rookworst en een chocoladeletter al op):

Held! Lekker!

Woensdag zijn we een stukje gaan mountainbiken (met helm en handschoenen). We wilden vanuit Winterthur naar Dietfurt via de mountainbike route die zo'n 25 km ten noorden van Zürich loopt. We hebben het niet helemaal gehaald, we waren wat te laat begonnen. Daarnaast ligt het tempo gewoon een stuk lager als je over heuvelige mountainbike paadjes gaat. Na 40 km besloten we dan ook maar gezien de tijd naar het dichtbijzijnde trein station te gaan. En daar ging het dus mis. De kaart langs de weg vertelde ons dat de kortste route een wandelpad was naar Steg. Nu ging de korste route wel over het hoogste punt (Hörnliberg, 1133 M.ü.M.) in de godsganse omgeving, maar we dachten dat dat wel mee zou vallen...

We hadden op dat moment eigenlijk al een andere keuze moeten maken daar er naast dat bord al een beetje sneeuw lag en we nog 300 meter moesten klimmen... Koppig als we zijn, zijn we gewoon verder gegaan. Ik denk dat we rond de 900 zijn gaan lopen omdat sommige stukken wel erg glad en ijzig werden en het laatste stuk ging zelfs een flink stuk met de trap omhoog (met je fiets in de hand). Boven aan gekomen was het gelukkig wel een alleraardigst uitzicht en de weg naar beneden was verhard en daarmee ook grotendeels sneeuwvrij. Dus naar beneden konden we met de fiets. Jammer genoeg kwamen we na een stuk dalen alleen het wandelpad tegen waar we gelopen hadden.



Eenmaal aangekomen in Steg kwam de volgende verrassing, er zou nog exact één trein vanaf dat station vertrekken, drie kwartier later (19:00). De volgende keer dus ook even kijken tot hoe laat je nog terug kan, anders wordt 't fietsen. Ach, de koffie in het lokale dorpscafe was wel prima en we hebben ook nog wel gelachen om de lokale hangjongeren.

Donderdag was de rustdag, ik heb Maarten alle ins en outs van Zürich laten zien. In tegenstelling tot de gebruikelijke route die de meeste touristen nemen van attractie tot attractie, besloten wij de route van Starbucks naar Starbucks te nemen en onderweg alles te bekijken wat we tegenkwamen. Het gekke van deze dag: een godsvermogen uitgeven aan koffie.

De trein bracht ons op vrijdagochtend naar Arth-Goldau, daar zijn we overgestapt op de Rigi-bahn die ons halverwege de Rigi-berg afzette. Vanaf daar hebben we de rest naar de top, 1797 M.ü.M., gelopen. De Rigi is overigens vlak bij Luzern, aan de andere kant van het meer.

Maarten had van te voren z'n bergschoenen aangetrokken en ik had alleen goede hardloopschoenen (mét extra veel ventilatiegaatjes!), voor de rest waren we niet echt gekleed op sneeuw... Wat we natuurlijk hadden kunnen zien aankomen, de Rigi is hoger dan de Hörnli, wat meestal méér sneeuw betekend. Nu was het geluk dat de asfaltweg naar de top netjes sneeuwvrij was gemaakt!



Het enige was dat we dus die asfaltweg niet hebben genomen... Halverwege stond er een wandelbord (voor de zomerroutes) met Rigi Kulm linksaf en allerlei andere dingen rechtsaf. Rechtsaf was de nette asfaltweg die sneeuwvrij was gemaakt, linksaf niet. Wij kozen links. Na 50 meter stonden we dus al knie-diep in de sneeuw. Dit was de tweede keer deze week dat we eigenlijk hadden moeten omdraaien. We zijn toch verder gelopen, maar op een gegeven moment was het pad verdwenen. Wel een huisje met een bordje 'wandelpad daarheen' erop, maar erg veel wandelpad was er niet te zien. We zijn de kant op gelopen waar we dachten dat het pad heen ging (omhoog), maar achteraf gezien bleek dat de skipiste te zijn (hadden we ook kunnen weten, daar er al ski-sporen op stonden). Dit stukje van de route was best interessant, een beetje lopen van graspol naar graspol en halverwege merken dat er onder de sneeuw een riviertje loopt dat je niet gezien had (jeuj, ventilatiegaatjes!). Met zeiknatte sokken en spijkerbroek zijn we uiteindelijk wel op de top aangekomen, waar we gelukkig wel weer een alleraardigst uitzicht hadden.



De weg naar beneden (helemaal tot Arth-Goldau, niet met de tandradtrein nu) was ook behoorlijk interessant. Zelfde verhaal, de asfaltweg viel niet in de smaak, dus zijn we ergens via een in de zomer goed begaanbaar wandelpad naar beneden gegaan. Sneeuw, modder, spekglad gras, de gene die het eerste keihard zou vallen zou koffie doen in Arth-Goldau op het station.

Zaterdag zijn we weer gaan fietsen, dit keer vlak bij Zürich. Gewoon hier op de Üetliberg waar ik ook al een paar keer op ben geweest. Blijft gewoon een prima berg, mooi uitzicht over de stad en nog geen sneeuw. 's avonds een goed bord boerenkool waarna we een poging gedaan hebben om bij de Oktoberfesten binnen te komen. Helaas was dat na ruim een uur wachten niet gelukt, 't is gewoon te druk op zaterdag. Alles is gereserveerd door bedrijven. We zijn naar een kroeg gegaan, waar het alsnog mis ging omdat ze er wel erg lekker cocktails hadden.

De zondag was daarmee niet bijster productief. In een poging om toch nog iets te doen deze dag om te onthouden besloten we gewoon een terechte Duitse maaltijd klaar te maken. We hebben vier weisswursten gehaald, gebakken aardappel-dingetjes en groenvoer en hebben ons daarmee goed volgegeten.

Maandagochtend is Maarten weer terug gegaan naar Nederland, maar niet voordat we nog even langs de Lindt-fabriek met shop gingen zodat er 3.5 kilo chocola mee terug kon. De lucht die daar bij de fabriek hangt kun je overigens snijden, jemig, wat een chocoladelucht :).

Al met al was het een topweek, al hebben we wel weer een stel rare fratsen uitgehaald. Het fietsen over de mountainbike routes is best lachen, nu alleen nog ff alle modder van mijn fiets poetsen.
De rest van de week was voor mij naar verhouding ontzettend rustig. Gewoon veilig bij IBM binnen zitten en je werk doen ;).

Groeten,

Rik

P.s.: D'r staan nog wat meer foto's op: http://picasaweb.google.com/rikjongerius/MaartenInZuerich#