Hallo Nederland!
Het is al weer ff terug dat ik wat geplaatst heb op mijn blog, maar heb er gewoon ff totaal geen tijd voor gehad.
Na de streetparade heb ik een paar dagen gehad om wat 'uit te rusten' op mijn werk. Dat duurde maar even, want vrijdag kwamen mijn ouders en mijn zus Veerle op bezoek in Zürich. De eerste nacht stonden ze op een verschrikkelijk modderige, ongezellige camping. Vooral om het eerste heeft Veerle toen een nacht bij mij op de kamer geslapen op een even verschrikkelijk lek luchtbed wat meegekomen was uit Uden :). In de avond zijn we met z'n tweeën nog even Zürich in gegaan om een Aperol-Spritz te drinken op zowat het duurste terras van de stad (de rest was gesloten ;p)
Omdat het qua bezoek op die manier nog niet voldoende was, besloten Joost en Vera onderweg naar hun vakantie in Zuid-Zwitserland op zaterdag de boel nog even te komen versterken. Samen met mijn ouders en zus hebben we met z'n zessen bij mij gegeten. 's Avonds hebben Joost, Vera en ik en doos bonbons en fles bubbels open getrokken en hebben we vanaf mijn dakterras gekeken naar een ongelofelijke hoeveelheid Thaise lampionnen die boven het meer de lucht in gingen. Prachtig gezicht!
Zondagochtend vertrokken Joost en Vera naar hun definitieve bestemming en ben ik met mijn ouders en zus naar Schaffhaussen gegaan. Vlakbij Schaffhausen is de rheinfall, de grootste waterval van Europa. De rijn stort daar 23 meter naar beneden wat een mooi schouwspel oplevert. Daarna zijn we nog even door Schauffhasen zelf gewandeld.
Maandag en dinsdag moest ik werken. Omdat mijn ouders inmiddels verhuisd waren naar een andere camping tussen IBM en mijn kamer in had ik een prima, gratis restaurantje om de hoek. Woensdag en donderdag had ik vrij genomen zodat we met z'n vieren nog wat konden gaan ondernemen.
De stad Luzern stond voor woensdag op het programma. De altstad is prachtig om te zien, vooral de oudste overdekte houten brug van Europa en de verdedigingsmuur met zijn torens die boven de stad uittorent. De Pilatus Kulm (2128 m.ü.M.) ligt in de buurt van Luzern en daar kun je op met kabelbaan, tandradtreintje of lopend. De keuze viel op het steilste tandrandbaantje van Zwitserland, 48 graden omhoog! Bovenop de berg heb je uitzicht over aan de ene kant de Alpen en aan de andere kant een ogenschijnlijk vlak stuk met in de verte Zürich. Het lijkt vanaf daar plat, maar dat hier op de fiets voelt het toch anders. Samen met mijn vader ben ik naar een van de hogere toppen geklommen en uiteindelijk heb ik zelf de hoogste punt ook nog even opgezocht (35 minuten lopen volgens het bord, maar in mijn tempo was ik toen al op de terugweg).
Donderdag hebben we het rustig aan gedaan, het was een prima dag om nog een fles bubbels open te trekken aan de Zürichsee met een doosje Luxemburgerli.
Vrijdagochtend vertrokken mijn ouders weer richting Nederland en ik richting IBM. De rust op mijn werk was echter van korte duur. Twee van mijn studentcollega's hadden 's avonds hun afscheidsfeest (eentje ging er terug naar München voor zijn studie, de andere is naar Amsterdam vertrokken voor een andere master). Wat er tussen het biertje om half 10 en het Weissbier om half 4 gebeurd is weet ik zelf ook niet meer precies, ik moet de foto's nog nakijken. Het was overigens een prima kroeg (vlakbij Puls 5/Schiffbau, voor de inmiddels ingewijden in Zürich) met een vrij uitgebreide cocktailkaart... In ieder geval een topavond!
En dan lig je om 5 uur in je bed. Om 10 uur schrik je wakker omdat je toch echt de trein van 10:43 naar Lugano moet halen (is niet zo erg als het lijkt, een collega van me had de 6:30 naar Parijs...). Het is een prachtige rit dwars door de Alpen en Gotthardtunnel heen, hij heeft alleen een beetje veel bochten voor een kater :). Het is trouwens wel mooi om met regen en 17 graden te vertrekken uit Zürich, door de Gotthardtunnel te rijden en aan de andere kant de zon en 30 graden tegen te komen.
De reden voor de reis naar Lugano waren Joost en Vera. Ik vond dat ze te kort hier waren geweest, dus ben ik hun maar op gaan zoeken op hun vakantiebestemming. De ouders van Vera hebben een appartement in Vico Morcote, aan de Lago di Lugano. Na aankomst in Lugano hebben zij me eerst Lugano laten zien. Na een zeer interessante autorit door smalle weggetjes (Ria, het was geen wit-met-rode-stippen maar toch erg leuk) hebben we de rest van de dag/avond gechilled in het zwembadje en bij het appartement.
Zondags zijn we naar Bellinzona vertrokken. Vroeger was Bellinzona onderdeel van Italie en het ligt in het dal van de Gottardpas en de San Bernardino pas en was daarom van strategisch belang voor de Italianen. Omdat men bang was voor een invasie vanuit Zwitserland is er een halve Chinese muur in het dal neergezet. De muur sloot het dal hermetisch af en was versterkt met drie kastelen die op niet al te grote afstand van elkaar staan. De geschiedenis leert ons dat het niet hermetisch genoeg was, daar het tegenwoodig wel van Zwitserland is...
De drie kastelen staan tegenwoordig nog net als een stuk van de muur. We hebben de drie kastelen (inclusief prachtige fototentoonstelling van Bellinzona aan het begin van de vorige eeuw) van klein naar groot bezocht en tussendoor over stukken van de muur gelopen.
De trein vertrok jammer genoeg al weer om 20:00 en ik stond enkele uren later in het koude en druilerige Zürich (het is allemaal niet zo erg als het lijkt overigens, het is vandaag en de rest van de week zonnig en 20 graden).
Alsof het nog niet genoeg was ben ik gisteren de gehele avond in het Sihlwald geweest, een bosrijk dal met rivier de Sihl hier in de buurt. De IBM Systems en Storage departments hadden een BBQ georganiseerd voor de werknemers. Ik heb gemerkt dat ze daar heel goed in zijn, het waren echt terechte stukken vlees die op de BBQ gingen (oh, en er waren ook bubbels voor d'r bij). Hoewel het een frisse avond was, was het toch lekker behagelijk naast het kampvuur.
En met het laatste is mijn blog weer bij. Ik heb nu dus het noordelijkste deel (Schaffhausen) en het zuidelijkste deel (Vico Morcote) van Zwitserland gehad. Dus op naar oost en west volgend weekend! Ofzo... ;-).
Groeten!
Rik
