Luzern again

Hey,

Vandaag (zondag) ben ik nogmaals richting Luzern vertrokken, dit keer voor een van m'n grootste hobbys: treinen. Het spoorwegmuseum zit daar ook. Overigens is het het 'Verkehrshaus' en hebben ze er alles met enige vorm van aandrijving. De afdeling treinen is verreweg het grootst. Ik ben natuurlijk in stijl met de trein naar Luzern gegaan (geen SLK dit weekend :p).

Het is me uiteindelijk gelukt om dik 2 uur tussen de opgestelde locomotieven en wagons rond te lopen. In Zwitserland zijn ze vroeg begonnen met elektrische locomotieven, gewoon omdat het lekker makkelijk was: geen gedoe met kolen (wat echt een ramp is als je als stoker moet proberen berg op kolen te scheppen) en gewoon omdat er nu eenmaal veel waterkracht is. Weinig stoom, vooral elektrisch dus.
Vooral de machines uit de jaren '20 die hier de Gotthardpas en de Albula/Berninapas (Rh.B.) moesten overwinnen zijn echt prachtig. De Be 6/8 II 'Krokodil' is echt een machtig mooi apparaat. Had het ding nog nooit gezien en nu eindelijk wel. Wil er zelf ook een ;).



Omdat ze hier zo vroeg begonnen zijn, hebben ze ook aardig wat experimenten gedaan met elektrische aandrijving. Gelijkstroom, wisselstroom, drie-fasen, alles is er en ook de bijbehorende experimentele locomotieven. Een van de leukste (voor de elektro's :p) vond ik toch wel eentje van de Rhaetische Bahn: die had een synchrone machine. Lekker simpel in onderhoud, enige nadeel: hij had drie standen, 0, 18 of 36 km/h (niks ertussenin) wat hem nogal lastig te bedienen maakte.

De rest van het museum was ook best interessant, al vond ik het autodeel wat tegenvallen. Het gebouw was leuk aangekleed, zie de foto's (oh: mocht je je afvragen: Jah, de achterkant van het gebouw zat óók onder de verkeersborden, alleen dan met de achterkant naar buiten... idioot). Het was vooral jammer dat ze binnen de auto's zo hadden opgesteld dat je ze niet zelf kon bekijken. Je kon op een knop drukken en dan bracht een of andere ontzettende robot dat ding naar het midden waar je hem dan wat beter kon bekijken. Opzich leuk, maar er zijn meer mensen. Dus jouw auto komt nooit langs of het duurt veeeel te lang :(.



Verder nog wat schepen (je kon zelfs tegen elkaar ergometeren haha!), vliegtuigen, kabelbanen en satelieten. Check de foto's, vond vooral de CV-990 'Coronado' een mooie kist.



De weg terug ging niet met de trein. Ik had bedacht terug te fietsen. Het is maar 50 km over de regionale weg en ik dacht er zo'n 2.5-3 uur voor nodig te hebben, dus daar zat al wat tijd in voor de heuvels en bergen. Vertrektijd Luzern: rond kwart over 5 - half 6 ofzo.

Ik denk dat als ik bij mijn plan was gebleven dat het wel gelukt was... Niet dus haha. Ik denk dat er in totaal vijf dingen mis gingen:
1. Ik ben niet over de regionale weg gegaan. Bij het eerste de beste bord links of rechts, koos ik natuurlijk voor het wandelpad. Achterliggende gedachte: veel mooiere route, zie je nog eens wat ipv asfalt. En dat was zeker waar! Nadeel: Het is niet bepaald een rechtstreekse weg. En het zit al in het woord: WANDEL-pad, dwz: men is niet trappetjes-schuw. Stijl omhoog gaat wel op de fiets, een tree is al lastig, laat staan 40... Heb ook wat gewandeld :p
2. Ik had mijn camera bij. Combineer dat met "zie je nog eens wat" uit punt 1 en dan weet je wel wat er mis gaat. Bij iedere dikke boom sta ik stil om een foto (70) te maken. Dan ga je schijnbaar net zo snel als wandelen. Want ik heb dezelfde wandelaar twee keer ingehaald -_-'
3. Ik ben nieuwsgierig. Ben ik aan het fietsen en zit ik me toch af te vragen of ik niet de grote weg moet pakken omdat het laat wordt, valt mijn oog natuurlijk op een bordje 'ruine - verkeerde kant - ugh minuten'. Op dat moment denk ik niet meer aan de tijd, maar denk ik 'oeeeh ruïne! klauteren! foto's!' en hoek ik m'n fiets een of ander duister pad in :) (ongeacht of je daarna je fiets nog twee trappen op kan tillen). Verder heb ik ook de neiging om als ik bij een t-splitsing per ongeluk verkeerd gok en daar zelf na 15 meter toch achter te komen omdat het meer aan de verkeerde kant ligt ik toch nog even denk 'wat ligt er achter die bocht' en dat natuurlijk uit moet zoeken.
4. Er zat een onweersbui achter me aan die me in de buurt van Zug inhaalde waardoor ik het niet meer verwantwoord achtte (open veldjes :p) om verder te fietsen
5. Wat deed ik in Zug?????

Kortom, rond 8 uur na een schamele 35 km (gerekend zonder de ommetjes) en met nog 32 te gaan, heb ik in Zug de zug gepakt (muahaha) en ben gewoon naar Zürich gegaan.



Groeten,

Rik

P.s. Ben lekker bezig met berichtjes plaatsen geloof ik. Morgen gaan we knaapjes schieten (of net wat ze bedoelen met Knabenschiessen). Ik heb in ieder geval een halve dag vrij ivm een feestdag, ben benieuwd :). Zal dus wel weer wat komen. Of niet, dat zien we nog wel.